Ανακαλύψτε τον τόπο μας!
Ανακαλύψτε τον τόπο μας!
Τα Καλάβρυτα είναι ο πιο δημοφιλής χειμερινός προορισμός της Πελοποννήσου και κρατάει δίκαια τα σκήπτρα του τουριστικού ενδιαφέροντος αφού αποτελούν τη βάση για το δεύτερο μεγαλύτερο χιονοδρομικό κέντρο της χώρας και επίκεντρο μιας περιοχής με σημαντικά ιστορικά μνημεία, χαρισματικό γεωφυσικό ανάγλυφο αλλά και με εύκολη πρόσβαση – μόλις 77χλμ από την Πάτρα και 200χλμ. από την Αθήνα.
Η ιστορική κωμόπολη της ορεινής Αχαΐας είναι χτισμένη στους πρόποδες του Χελμού σε υψόμετρο 750μ. Στη θέση αυτή υπήρχε η αρχαία πόλη Κύναιθα, ενώ στα Μεσαιωνικά χρόνια οι πολλές πηγές της πόλης, της έδωσαν το όνομα Καλά-βρυτά (Καλές-Βρύσες).
Κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης τα Καλάβρυτα κάηκαν δύο φορές, αλλά η μεγαλύτερη τραγωδία της νεότερης ιστορίας τους, το ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων, συνέβη στη Γερμανική Κατοχή, όταν το 1943 εκτελέστηκαν όλοι οι άντρες άνω των 13 ετών. Σήμερα τα Καλάβρυτα είναι μια σύγχρονη κωμόπολη, εμπορικό κέντρο της ευρύτερης περιοχής, και διαθέτουν αξιόλογη τουριστική υποδομή.Μοναδικής γραφικότητας για την πόλη είναι ο Οδοντωτός Σιδηρόδρομος. Το γραφικό τρενάκι αρχίζει τη διαδρομή του από το Διακοφτό και τερματίζει στα Καλάβρυτα. Σε μια διαδρομη 23 συνολικά χιλιομέτρων ο Οδοντωτός, γατζωμένος στις ράγες του, διασχίζει το φαράγγι του Βουραϊκού άλλοτε μέσα από σήραγγες, άλλοτε δίπλα από το ποτάμι, μαγεύοντας τους επιβάτες του που αντικρύζουν ένα τοπίο σπάνιας φυσικής ομορφιάς.
Ο στενότερος Οδοντωτός της Ευρώπης και ο μοναδικός στην Ελλάδα, χρονολογεί τη παρουσία του από το 1896, υπήρξε έργο της κυβέρνησης Τρικούπη, πρωτοποριακό για την εποχή του. Πολύ κοντά στα Καλάβρυτα βρίσκονται δυο πολύ σημαντικές Μονές, της Αγίας Λαύρας και του Μεγάλου Σπηλαίου. Η Μονή της Αγίας Λαύρας βρίσκεται 7 χλμ. από την πόλη των Καλαβρύτων και χρονολογείται από το 10ο αιωνα. Στη Μονή της Αγίας Λαύρας το 1821 σηκώθηκε το λάβαρο του αγώνα της Ελληνικής Επανάστασης από τον Παλαιών Πατρών Γερμανό. Ο επισκέπτης μπορεί να δει μέχρι και σήμερα το ιερό λάβαρο και τον πλάτανο στην είσοδο της Μονής στην σκιά του οποίου ορκίστηκαν οι αγωνιστές. Η άλλη Μονή που αξίζει οπωσδήποτε την επίσκεψή σας είναι η Μονή του Μεγάλου Σπηλαίου, βρίσκεται 10χλμ. από τα Καλάβυτα και χρονολογείται από τον 4ο αιώνα μ.Χ. Θεωρείτε μια από τις παλαιότερες στην Ελλάδα, χτισμένη σε υψόμετρο 1000μ. σε επιβλητικό κοίλωμα βράχου και ατενίζει μια μαγευτική θέα. Με βάση τα Καλάβρυτα, μπορείτε να επισκεφτείτε τη γραφική Ζαχλωρού, βρίσκεται στο μέσο της διαδρομής Διακοφτού-Καλαβρύτων και εκτός από το αυτοκίνητό σας φτάνετε και με τον Οδοντωτό που εκεί έχει σταθμό. Η Ζαχλωρού που αποτελείται από δύο πολύ μικρούς οικισμούς διασχίζεται από το Βουραϊκό ποταμό και από εκεί αρχίζουν τα μονοπάτια για τους λάτρεις των extreme sport που επιθυμούν να πεζοπορήσουν ή να αναρριχηθούν στο Φαράγγι του Βουραϊκού. Άλλη μια ωραία εκδρομή είναι αυτή που θα σας οδηγήσει στο Πλανητέρο. Στη μέση της διαδρομής σας, 16χλμ. από τα Καλάβρυτα στο χωριό Καστριά θα συναντήσετε το Σπήλαιο των Λιμνών, ένα από τα μεγαλύτερα και αξιολογότερα σπήλαια της Ελλάδας. Το Σπήλαιο είναι κοίτη υπόγειου ποταμού που διατηρεί στάσιμα νερά σε 13 κλιμακωτές λίμνες, στις οποίες οφείλει και το όνομά του. Πλήθος από σταλακτίτες και σταλαγμίτες σε διάφορες μορφές κοσμούν τις πανήψυλες εως και 30μ. οροφές του και εντυπωσιάζουν τον επισκέπτη. Το Πλανητέρο θα το συναντήσετε λίγο πριν φτάσετε στη μικρή κωμόπολη της Κλειτορίας. Θα δείτε τις φημισμένες πηγές του Αροάνιου τη τεχνητή λιμνούλα και το ιχθυοτροφείο με τις πέστροφες. Τα τρεχούμενα νερά του Αροάνιου ποταμού, τα πανύψηλα σκιερά πλατάνια συνθέτουν μια εικόνα σχεδόν παραμυθένια. Απολαύστε περιπάτους στις όχθες του ποταμού και ζήστε το πανέμορφο τοπίο, όποια εποχή του χρόνου κι αν το επισκεφτείτε.
Τα Καλάβρυτα είναι ο πιο δημοφιλής χειμερινός προορισμός της Πελοποννήσου και κρατάει δίκαια τα σκήπτρα του τουριστικού ενδιαφέροντος αφού αποτελούν τη βάση για το δεύτερο μεγαλύτερο χιονοδρομικό κέντρο της χώρας και επίκεντρο μιας περιοχής με σημαντικά ιστορικά μνημεία, χαρισματικό γεωφυσικό ανάγλυφο αλλά και με εύκολη πρόσβαση – μόλις 77χλμ από την Πάτρα και 200χλμ. από την Αθήνα.
Η ιστορική κωμόπολη της ορεινής Αχαΐας είναι χτισμένη στους πρόποδες του Χελμού σε υψόμετρο 750μ. Στη θέση αυτή υπήρχε η αρχαία πόλη Κύναιθα, ενώ στα Μεσαιωνικά χρόνια οι πολλές πηγές της πόλης, της έδωσαν το όνομα Καλά-βρυτά (Καλές-Βρύσες).
Κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης τα Καλάβρυτα κάηκαν δύο φορές, αλλά η μεγαλύτερη τραγωδία της νεότερης ιστορίας τους, το ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων, συνέβη στη Γερμανική Κατοχή, όταν το 1943 εκτελέστηκαν όλοι οι άντρες άνω των 13 ετών. Σήμερα τα Καλάβρυτα είναι μια σύγχρονη κωμόπολη, εμπορικό κέντρο της ευρύτερης περιοχής, και διαθέτουν αξιόλογη τουριστική υποδομή.Μοναδικής γραφικότητας για την πόλη είναι ο Οδοντωτός Σιδηρόδρομος. Το γραφικό τρενάκι αρχίζει τη διαδρομή του από το Διακοφτό και τερματίζει στα Καλάβρυτα. Σε μια διαδρομη 23 συνολικά χιλιομέτρων ο Οδοντωτός, γατζωμένος στις ράγες του, διασχίζει το φαράγγι του Βουραϊκού άλλοτε μέσα από σήραγγες, άλλοτε δίπλα από το ποτάμι, μαγεύοντας τους επιβάτες του που αντικρύζουν ένα τοπίο σπάνιας φυσικής ομορφιάς.
Ο στενότερος Οδοντωτός της Ευρώπης και ο μοναδικός στην Ελλάδα, χρονολογεί τη παρουσία του από το 1896, υπήρξε έργο της κυβέρνησης Τρικούπη, πρωτοποριακό για την εποχή του. Πολύ κοντά στα Καλάβρυτα βρίσκονται δυο πολύ σημαντικές Μονές, της Αγίας Λαύρας και του Μεγάλου Σπηλαίου. Η Μονή της Αγίας Λαύρας βρίσκεται 7 χλμ. από την πόλη των Καλαβρύτων και χρονολογείται από το 10ο αιωνα. Στη Μονή της Αγίας Λαύρας το 1821 σηκώθηκε το λάβαρο του αγώνα της Ελληνικής Επανάστασης από τον Παλαιών Πατρών Γερμανό. Ο επισκέπτης μπορεί να δει μέχρι και σήμερα το ιερό λάβαρο και τον πλάτανο στην είσοδο της Μονής στην σκιά του οποίου ορκίστηκαν οι αγωνιστές. Η άλλη Μονή που αξίζει οπωσδήποτε την επίσκεψή σας είναι η Μονή του Μεγάλου Σπηλαίου, βρίσκεται 10χλμ. από τα Καλάβυτα και χρονολογείται από τον 4ο αιώνα μ.Χ. Θεωρείτε μια από τις παλαιότερες στην Ελλάδα, χτισμένη σε υψόμετρο 1000μ. σε επιβλητικό κοίλωμα βράχου και ατενίζει μια μαγευτική θέα. Με βάση τα Καλάβρυτα, μπορείτε να επισκεφτείτε τη γραφική Ζαχλωρού, βρίσκεται στο μέσο της διαδρομής Διακοφτού-Καλαβρύτων και εκτός από το αυτοκίνητό σας φτάνετε και με τον Οδοντωτό που εκεί έχει σταθμό. Η Ζαχλωρού που αποτελείται από δύο πολύ μικρούς οικισμούς διασχίζεται από το Βουραϊκό ποταμό και από εκεί αρχίζουν τα μονοπάτια για τους λάτρεις των extreme sport που επιθυμούν να πεζοπορήσουν ή να αναρριχηθούν στο Φαράγγι του Βουραϊκού. Άλλη μια ωραία εκδρομή είναι αυτή που θα σας οδηγήσει στο Πλανητέρο. Στη μέση της διαδρομής σας, 16χλμ. από τα Καλάβρυτα στο χωριό Καστριά θα συναντήσετε το Σπήλαιο των Λιμνών, ένα από τα μεγαλύτερα και αξιολογότερα σπήλαια της Ελλάδας. Το Σπήλαιο είναι κοίτη υπόγειου ποταμού που διατηρεί στάσιμα νερά σε 13 κλιμακωτές λίμνες, στις οποίες οφείλει και το όνομά του. Πλήθος από σταλακτίτες και σταλαγμίτες σε διάφορες μορφές κοσμούν τις πανήψυλες εως και 30μ. οροφές του και εντυπωσιάζουν τον επισκέπτη. Το Πλανητέρο θα το συναντήσετε λίγο πριν φτάσετε στη μικρή κωμόπολη της Κλειτορίας. Θα δείτε τις φημισμένες πηγές του Αροάνιου τη τεχνητή λιμνούλα και το ιχθυοτροφείο με τις πέστροφες. Τα τρεχούμενα νερά του Αροάνιου ποταμού, τα πανύψηλα σκιερά πλατάνια συνθέτουν μια εικόνα σχεδόν παραμυθένια. Απολαύστε περιπάτους στις όχθες του ποταμού και ζήστε το πανέμορφο τοπίο, όποια εποχή του χρόνου κι αν το επισκεφτείτε.
Σε απόσταση 4,5 χιλιομέτρων από την πόλη των Καλαβρύτων βρίσκεται η ιστορική μόνη της Αγίας Λαύρας.
Δεξιά της κύριας εισόδου του περιβόλου της μονής βρίσκεται το εκκλησάκι που εκεί κηρύχθηκε και ευλογήθηκε η επανάσταση από το Μητροπολίτη Παλαιών Πατρών Γερμανό κατά την εορτή του Ευαγγελισμού του 1821.
Το λάβαρο που υψώθηκε σήμερα φυλάσσεται διάτρητο από σφαίρες στην τρίτη μονή που χτίστηκε μετά την επανάσταση γιατί τη δεύτερη την έκαψε ο Ιμπραήμ και σώθηκε μόνο το καθολικό της. Και η τρίτη μονή καταστράφηκε από σεισμό, πυρκαγιές και από τους Γερμανούς το 1943, αλλά ξαναχτίστηκε.
Διασώθηκαν ακόμη το πολύτιμο αδαμαντοκόλλητο Ευαγγέλιο Δώρο της Αικατερίνης της Μεγάλης, τα άμφια και η ποιμενική ράβδος του Παλαιού Πατρών Γερμανού. Την συλλογή συμπληρώνει μεγάλος αριθμός σταυρών από πολύτιμους λίθους και αλλά σημαντικά αντικείμενα λατρείας. Από τη μεγάλη συλλογή των εικόνων ξεχωρίζει η χρονολογημένη στα 1600 εικόνα του Άγιου Παντελεήμονα.
Κάθε χρόνο 25 Μαρτίου πραγματοποιούνται οι εορταστικές εκδηλώσεις με σημαντικότερη την αναπαράσταση της συνέλευσης των οπλαρχηγών και την ύψωση του λαβάρου της επανάστασης.
Ώρες Λειτουργίας Ιεράς Μονής Αγίας Λαύρας:
- Χειμερινό Ωράριο: Καθημερινά 10:00-13:00 & 15:00-16:00.
- Θερινό Ωράριο: Καθημερινά 10:00-13:00 & 16:00-17:00.
- Τηλέφωνο: 26920 22363.
Σε απόσταση 4,5 χιλιομέτρων από την πόλη των Καλαβρύτων βρίσκεται η ιστορική μόνη της Αγίας Λαύρας.
Δεξιά της κύριας εισόδου του περιβόλου της μονής βρίσκεται το εκκλησάκι που εκεί κηρύχθηκε και ευλογήθηκε η επανάσταση από το Μητροπολίτη Παλαιών Πατρών Γερμανό κατά την εορτή του Ευαγγελισμού του 1821.
Το λάβαρο που υψώθηκε σήμερα φυλάσσεται διάτρητο από σφαίρες στην τρίτη μονή που χτίστηκε μετά την επανάσταση γιατί τη δεύτερη την έκαψε ο Ιμπραήμ και σώθηκε μόνο το καθολικό της. Και η τρίτη μονή καταστράφηκε από σεισμό, πυρκαγιές και από τους Γερμανούς το 1943, αλλά ξαναχτίστηκε.
Διασώθηκαν ακόμη το πολύτιμο αδαμαντοκόλλητο Ευαγγέλιο Δώρο της Αικατερίνης της Μεγάλης, τα άμφια και η ποιμενική ράβδος του Παλαιού Πατρών Γερμανού. Την συλλογή συμπληρώνει μεγάλος αριθμός σταυρών από πολύτιμους λίθους και αλλά σημαντικά αντικείμενα λατρείας. Από τη μεγάλη συλλογή των εικόνων ξεχωρίζει η χρονολογημένη στα 1600 εικόνα του Άγιου Παντελεήμονα.
Κάθε χρόνο 25 Μαρτίου πραγματοποιούνται οι εορταστικές εκδηλώσεις με σημαντικότερη την αναπαράσταση της συνέλευσης των οπλαρχηγών και την ύψωση του λαβάρου της επανάστασης.
Ώρες Λειτουργίας Ιεράς Μονής Αγίας Λαύρας:
- Χειμερινό Ωράριο: Καθημερινά 10:00-13:00 & 15:00-16:00.
- Θερινό Ωράριο: Καθημερινά 10:00-13:00 & 16:00-17:00.
- Τηλέφωνο: 26920 22363.
Σε απόσταση 10 χιλιομέτρων από την πόλη των Καλαβρύτων βρίσκεται η μονή του Μεγάλου Σπηλαίου. Σε έναν άγριο και απότομο βράχο ύψους 120μ που στην κορυφή του υπάρχει ένας παμπάλαιος πύργος είναι φωλιασμένο το Μέγα Σπήλαιο. Η πρόσοψη του σπηλαίου κλείνεται από κελιά. Από τον εξώστη η θέα είναι μοναδική.
Το μοναστήρι κατά την παράδοση ιδρύθηκε το 362μχ από τους μοναχούς Συμεών και Θεόδωρο στη θέση που βρέθηκε η εικόνα της Παναγιάς στο βάθος της σπηλιάς εκεί όπου υπάρχει η πηγή. Η εικόνα βρέθηκε από μια βοσκοπούλα και είναι πλασμένη από κερί και μαστίχα από τον Ευαγγελιστή Λουκά.
Το 840 το Μέγα Σπηλαίο κάηκε από τους εικονομάχους. Το 1285 ο Ανδρόνικος Παλαιολόγος το ανοικοδόμησε και από τότε αρχίζει να γίνεται ένα από τα πλουσιότερα μοναστήρια. Κάηκε για δεύτερη φορά το 1400 και για τρίτη το 1600 όποτε κάηκε η εκκλησία και η πολύτιμη βιβλιοθήκη που είχε σπάνια χειρόγραφα.
Για Τετάρτη φορά κάηκε το 1934 που καταστράφηκαν όλα τα κειμήλια ανεκτίμητης αξίας. Ανοικοδομήθηκε το 1936 αλλά πυρπολήθηκε και λεηλατήθηκε από τους Γερμανούς το Δεκέμβρη του 1943. Οι Γερμανοί εκτέλεσαν τους 22 μοναχούς και όλο το προσωπικό της μονής και πέταξαν τα πτώματα τους από ένα γειτονικό γκρεμό. Στην αίθουσα κειμηλίων της μονής φυλάσσονται σπουδαία και μοναδικά κειμήλια.
Το μοναστήρι γιορτάζει το δεκαπενταύγουστο στη μνήμη της Κοιμήσεως της Θεοτόκου.
Ώρες Λειτουργίας Ιεράς Μονής Μεγάλου Σπηλαίου:
- Καθημερινά 08:00 μέχρι την δύση του ήλιου.
- Τηλέφωνο: 26920 23130
Σε απόσταση 10 χιλιομέτρων από την πόλη των Καλαβρύτων βρίσκεται η μονή του Μεγάλου Σπηλαίου. Σε έναν άγριο και απότομο βράχο ύψους 120μ που στην κορυφή του υπάρχει ένας παμπάλαιος πύργος είναι φωλιασμένο το Μέγα Σπήλαιο. Η πρόσοψη του σπηλαίου κλείνεται από κελιά. Από τον εξώστη η θέα είναι μοναδική.
Το μοναστήρι κατά την παράδοση ιδρύθηκε το 362μχ από τους μοναχούς Συμεών και Θεόδωρο στη θέση που βρέθηκε η εικόνα της Παναγιάς στο βάθος της σπηλιάς εκεί όπου υπάρχει η πηγή. Η εικόνα βρέθηκε από μια βοσκοπούλα και είναι πλασμένη από κερί και μαστίχα από τον Ευαγγελιστή Λουκά.
Το 840 το Μέγα Σπηλαίο κάηκε από τους εικονομάχους. Το 1285 ο Ανδρόνικος Παλαιολόγος το ανοικοδόμησε και από τότε αρχίζει να γίνεται ένα από τα πλουσιότερα μοναστήρια. Κάηκε για δεύτερη φορά το 1400 και για τρίτη το 1600 όποτε κάηκε η εκκλησία και η πολύτιμη βιβλιοθήκη που είχε σπάνια χειρόγραφα.
Για Τετάρτη φορά κάηκε το 1934 που καταστράφηκαν όλα τα κειμήλια ανεκτίμητης αξίας. Ανοικοδομήθηκε το 1936 αλλά πυρπολήθηκε και λεηλατήθηκε από τους Γερμανούς το Δεκέμβρη του 1943. Οι Γερμανοί εκτέλεσαν τους 22 μοναχούς και όλο το προσωπικό της μονής και πέταξαν τα πτώματα τους από ένα γειτονικό γκρεμό. Στην αίθουσα κειμηλίων της μονής φυλάσσονται σπουδαία και μοναδικά κειμήλια.
Το μοναστήρι γιορτάζει το δεκαπενταύγουστο στη μνήμη της Κοιμήσεως της Θεοτόκου.
Ώρες Λειτουργίας Ιεράς Μονής Μεγάλου Σπηλαίου:
- Καθημερινά 08:00 μέχρι την δύση του ήλιου.
- Τηλέφωνο: 26920 23130
Το Δημοτικό Σχολείο Καλαβρύτων κτίστηκε στις αρχές του 20ου αιώνα, άρχισε να λειτουργεί το 1906. Αποτελεί δείγμα τετρατάξιου σχολείου με νεοκλασικά μορφολογικά στοιχεία και συγκεκριμένη τυπολογία. Κτίστηκε σύμφωνα με το πρώτο κρατικό πρόγραμμα ανέγερσης σχολικών κτιρίων το οποίο διαμορφώθηκε από τον νομοτεχνικό του Υπουργείου Παιδείας Δημήτριο Καλλία και θεσμοθετήθηκε με το Νόμο ΒΤΜΘ/1895.
Από τα πρώτα χρόνια λειτουργίας του διέθετε δασκάλους για όλες τις τάξεις και ήταν εφοδιασμένο με εποπτικά μέσα για τη διδασκαλία των ιστορικών, γλωσσικών, τεχνικών και πρακτικών μαθημάτων. Κατά την περίοδο της Κατοχής διέκοψε τη λειτουργία του. Χρησιμοποιήθηκε ως σχολείο μόνο από το Σεπτέμβριο μέχρι το Δεκέμβριο του 1943. Αυτή ήταν η μικρότερη σχολική χρονιά στη μακρόχρονη συμβολή του στην εκπαίδευση.
Στις 13 Δεκεμβρίου του 1943 κάηκε ολοσχερώς από την πυρκαγιά που προκάλεσαν οι Γερμανοί κατακτητές. Μετά την απελευθέρωση ανακατασκευάστηκε σύμφωνα με το αρχικό του σχέδιο. Επαναλειτούργησε το 1955. Το 1986 κηρύχθηκε ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο από το Υπουργείο Πολιτισμού και αποφασίστηκε να στεγάσει το Δημοτικό Μουσείο Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος.
Το Δημοτικό Σχολείο Καλαβρύτων ήταν ένα από τα πιο ευρύχωρα δημόσια κτίρια της πόλης με μεγάλο προαύλιο χώρο. Κατά την περίοδο της Κατοχής από το 1941 έως το τέλος του Απριλίου 1943, επιτάχθηκε από τους Ιταλούς και μετατράπηκε σε στρατόπεδο συγκέντρωσης πολιτικών κρατουμένων της Πελοποννήσου. Σε αυτόν το χώρο παρέμειναν κρατούμενοι πεντακόσιοι Έλληνες και Ελληνίδες. Κατά το διάστημα του περιορισμού τους υπέστησαν πολλές κακουχίες και ορισμένοι δεν επιβίωσαν. Τον Απρίλιο 1943 οι κρατούμενοι μεταφέρθηκαν σε άλλα σημεία της χώρας και το στρατόπεδο συγκέντρωσης έκλεισε. Στη συνέχεια το κτίριο χρησιμοποιήθηκε ως τόπος στρατοπέδευσης του Ιταλικού τάγματος Καλαβρύτων. Μετά τη συνθηκολόγηση των Ιταλών, στις 9 Σεπτεμβρίου 1943, το Δημοτικό Σχολείο επαναλειτούργησε.
Το βράδυ της 17ης Οκτωβρίου 1943, μετά τη μάχη των Ρωγών Κερπινής, οι αντάρτες οδήγησαν στο χώρο του σχολείου τους Γερμανούς αιχμαλώτους, οι οποίοι παρέμειναν εκεί επί ένα 24ώρο.
Στον ίδιο χώρο γράφτηκε μέρος του δράματος των Καλαβρύτων στις 13 Δεκεμβρίου 1943.Εδώ συγκεντρώθηκαν οι κάτοικοι της πόλης από τους Γερμανούς και έγινε διαχωρισμός του ανδρικού πληθυσμού και των εφήβων άνω των 13 ετών από τα γυναικόπαιδα και τους ηλικιωμένους. Ενώ οι άνδρες οδηγήθηκαν στο λόφο του Καππή, τα μικρά παιδιά, οι γυναίκες και οι ηλικιωμένοι κρατήθηκαν στο εσωτερικό του κτιρίου, το οποίο πυρπολήθηκε.
Υπό το κράτος του πανικού οι έγκλειστοι παραβίασαν τις πόρτες και διέφυγαν.
Το Δημοτικό Μουσείο σήμερα
Το Νομικό Πρόσωπο με την ονομασία «ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΚΑΛΑΒΡΥΤΙΝΟΥ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑΤΟΣ» ιδρύθηκε το 1986 με αριθμό Φ.Ε.Κ. Α 24908/4.8.1986 και στεγάζεται στο ιστορικό Δημοτικό Σχολείο της πόλης.
Σκοπός του Νομικού αυτού Προσώπου είναι: η συγκέντρωση, η καταγραφή και έκθεση πάσης φύσεως υλικού που μαρτυρεί την ιστορία, την λαογραφία και την παράδοση των Καλαβρύτων, ιδιαίτερα την ιστορία του Ολοκαυτώματος της 13ης Δεκεμβρίου 1943 και των γεγονότων που διαδραματίστηκαν στην ευρύτερη περιοχή.
Το έργο αναστήλωσης του Δημοτικού Σχολείου και μετατροπής του σε Μουσείο Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος πραγματοποιήθηκε σύμφωνα με τη μελέτη των αρχιτεκτόνων μηχανικών Μαίρης Κουμανταροπούλου και Αντώνη Μανιουδάκη της Διεύθυνσης Πολιτιστικών Κτιρίων και Αναστήλωσης Νεότερων Μνημείων του Υπουργείου Πολιτισμού.
Ο προϋπολογισμός του έργου ήταν 1.167.332,42 Ευρώ και ανάδοχος εταιρία η «Αλέξανδρος Τεχνική Α.Ε.».
Το έργο συγχρηματοδοτήθηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση και ήταν ενταγμένο στο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα «ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ» του Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης 2000-2006.
Το Μουσείο εγκαινιάστηκε στις 9 Ιανουαρίου 2005 από τον Εξοχότατο Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας κ. Κωνσταντίνο Στεφανόπουλο.
Το Δημοτικό Σχολείο Καλαβρύτων κτίστηκε στις αρχές του 20ου αιώνα, άρχισε να λειτουργεί το 1906. Αποτελεί δείγμα τετρατάξιου σχολείου με νεοκλασικά μορφολογικά στοιχεία και συγκεκριμένη τυπολογία. Κτίστηκε σύμφωνα με το πρώτο κρατικό πρόγραμμα ανέγερσης σχολικών κτιρίων το οποίο διαμορφώθηκε από τον νομοτεχνικό του Υπουργείου Παιδείας Δημήτριο Καλλία και θεσμοθετήθηκε με το Νόμο ΒΤΜΘ/1895.
Από τα πρώτα χρόνια λειτουργίας του διέθετε δασκάλους για όλες τις τάξεις και ήταν εφοδιασμένο με εποπτικά μέσα για τη διδασκαλία των ιστορικών, γλωσσικών, τεχνικών και πρακτικών μαθημάτων. Κατά την περίοδο της Κατοχής διέκοψε τη λειτουργία του. Χρησιμοποιήθηκε ως σχολείο μόνο από το Σεπτέμβριο μέχρι το Δεκέμβριο του 1943. Αυτή ήταν η μικρότερη σχολική χρονιά στη μακρόχρονη συμβολή του στην εκπαίδευση.
Στις 13 Δεκεμβρίου του 1943 κάηκε ολοσχερώς από την πυρκαγιά που προκάλεσαν οι Γερμανοί κατακτητές. Μετά την απελευθέρωση ανακατασκευάστηκε σύμφωνα με το αρχικό του σχέδιο. Επαναλειτούργησε το 1955. Το 1986 κηρύχθηκε ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο από το Υπουργείο Πολιτισμού και αποφασίστηκε να στεγάσει το Δημοτικό Μουσείο Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος.
Το Δημοτικό Σχολείο Καλαβρύτων ήταν ένα από τα πιο ευρύχωρα δημόσια κτίρια της πόλης με μεγάλο προαύλιο χώρο. Κατά την περίοδο της Κατοχής από το 1941 έως το τέλος του Απριλίου 1943, επιτάχθηκε από τους Ιταλούς και μετατράπηκε σε στρατόπεδο συγκέντρωσης πολιτικών κρατουμένων της Πελοποννήσου. Σε αυτόν το χώρο παρέμειναν κρατούμενοι πεντακόσιοι Έλληνες και Ελληνίδες. Κατά το διάστημα του περιορισμού τους υπέστησαν πολλές κακουχίες και ορισμένοι δεν επιβίωσαν. Τον Απρίλιο 1943 οι κρατούμενοι μεταφέρθηκαν σε άλλα σημεία της χώρας και το στρατόπεδο συγκέντρωσης έκλεισε. Στη συνέχεια το κτίριο χρησιμοποιήθηκε ως τόπος στρατοπέδευσης του Ιταλικού τάγματος Καλαβρύτων. Μετά τη συνθηκολόγηση των Ιταλών, στις 9 Σεπτεμβρίου 1943, το Δημοτικό Σχολείο επαναλειτούργησε.
Το βράδυ της 17ης Οκτωβρίου 1943, μετά τη μάχη των Ρωγών Κερπινής, οι αντάρτες οδήγησαν στο χώρο του σχολείου τους Γερμανούς αιχμαλώτους, οι οποίοι παρέμειναν εκεί επί ένα 24ώρο.
Στον ίδιο χώρο γράφτηκε μέρος του δράματος των Καλαβρύτων στις 13 Δεκεμβρίου 1943.Εδώ συγκεντρώθηκαν οι κάτοικοι της πόλης από τους Γερμανούς και έγινε διαχωρισμός του ανδρικού πληθυσμού και των εφήβων άνω των 13 ετών από τα γυναικόπαιδα και τους ηλικιωμένους. Ενώ οι άνδρες οδηγήθηκαν στο λόφο του Καππή, τα μικρά παιδιά, οι γυναίκες και οι ηλικιωμένοι κρατήθηκαν στο εσωτερικό του κτιρίου, το οποίο πυρπολήθηκε.
Υπό το κράτος του πανικού οι έγκλειστοι παραβίασαν τις πόρτες και διέφυγαν.
Το Δημοτικό Μουσείο σήμερα
Το Νομικό Πρόσωπο με την ονομασία «ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΚΑΛΑΒΡΥΤΙΝΟΥ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑΤΟΣ» ιδρύθηκε το 1986 με αριθμό Φ.Ε.Κ. Α 24908/4.8.1986 και στεγάζεται στο ιστορικό Δημοτικό Σχολείο της πόλης.
Σκοπός του Νομικού αυτού Προσώπου είναι: η συγκέντρωση, η καταγραφή και έκθεση πάσης φύσεως υλικού που μαρτυρεί την ιστορία, την λαογραφία και την παράδοση των Καλαβρύτων, ιδιαίτερα την ιστορία του Ολοκαυτώματος της 13ης Δεκεμβρίου 1943 και των γεγονότων που διαδραματίστηκαν στην ευρύτερη περιοχή.
Το έργο αναστήλωσης του Δημοτικού Σχολείου και μετατροπής του σε Μουσείο Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος πραγματοποιήθηκε σύμφωνα με τη μελέτη των αρχιτεκτόνων μηχανικών Μαίρης Κουμανταροπούλου και Αντώνη Μανιουδάκη της Διεύθυνσης Πολιτιστικών Κτιρίων και Αναστήλωσης Νεότερων Μνημείων του Υπουργείου Πολιτισμού.
Ο προϋπολογισμός του έργου ήταν 1.167.332,42 Ευρώ και ανάδοχος εταιρία η «Αλέξανδρος Τεχνική Α.Ε.».
Το έργο συγχρηματοδοτήθηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση και ήταν ενταγμένο στο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα «ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ» του Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης 2000-2006.
Το Μουσείο εγκαινιάστηκε στις 9 Ιανουαρίου 2005 από τον Εξοχότατο Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας κ. Κωνσταντίνο Στεφανόπουλο.
Ο Οδοντωτός σιδηρόδρομος είναι έργο του Χαρίλαου Τρικούπη.
Πριν από 113 περίπου χρόνια, ο οδοντωτός σιδηρόδρομος Διακοπτού-Καλαβρύτων, ξεκινώντας από την παραλιακή πόλη του Διακοπτού και παράλληλα με τα χνάρια του ποταμού, έφτιαξε γέφυρες, τρύπησε σήραγγες, έριξε «δόντια» και κατάφερε να σκαρφαλώσει μέχρι τα Καλάβρυτα.
Η σύμβαση της κατασκευής της γραμμής υπογράφηκε το 1889 και η κατασκευή της τελείωσε επτά χρόνια μετά. Ο σχεδιασμός της γραμμής έγινε από Γάλλους τεχνικούς. Το έργο ήταν πολύ δύσκολο λόγω του δύσβατου του εδάφους. Στις 10 Μαρτίου 1896 το τρένο πραγματοποίησε το πρώτο του δρομολόγιο.
Από τότε και μέχρι σήμερα, ο Βουραϊκός ποταμός και ο Οδοντωτός πορεύονται μαζί. Το τραινάκι ενσωματώθηκε τόσο καλά στο φυσικό περιβάλλον, που μοιάζει σαν να ήταν πάντα εκεί. Ο τρόπος της κατασκευής του δεν επιβάρυνε το οικοσύστημα του φαραγγιού. Με το ξύλο και την πέτρα της περιοχής, οι τεχνικοί έκαναν για χάρη του τρένου έργα που νομίζεις ότι τα έφτιαξε η φύση από μόνη της.
Η διαδρομή ξεκινά από το Διακοπτό διασχίζει το φαράγγι του Βουραικού περνά το χωριό Ζαχλωρού και καταλήγει στα Καλάβρυτα. Η διαδρομή διαρκεί περίπου 1 ώρα.
Οδοντωτός δεν είναι απλώς το «τραινάκι». Το φαράγγι του Βουραϊκού και ο οδοντωτός σιδηρόδρομος Διακοπτού-Καλαβρύτων είναι μια από τις πιο όμορφες διαδρομές και για κάθε εποχή.
Δρομολόγια και πληροφορίες
- Website: Οδοντωτός
Ο Οδοντωτός σιδηρόδρομος είναι έργο του Χαρίλαου Τρικούπη.
Πριν από 113 περίπου χρόνια, ο οδοντωτός σιδηρόδρομος Διακοπτού-Καλαβρύτων, ξεκινώντας από την παραλιακή πόλη του Διακοπτού και παράλληλα με τα χνάρια του ποταμού, έφτιαξε γέφυρες, τρύπησε σήραγγες, έριξε «δόντια» και κατάφερε να σκαρφαλώσει μέχρι τα Καλάβρυτα.
Η σύμβαση της κατασκευής της γραμμής υπογράφηκε το 1889 και η κατασκευή της τελείωσε επτά χρόνια μετά. Ο σχεδιασμός της γραμμής έγινε από Γάλλους τεχνικούς. Το έργο ήταν πολύ δύσκολο λόγω του δύσβατου του εδάφους. Στις 10 Μαρτίου 1896 το τρένο πραγματοποίησε το πρώτο του δρομολόγιο.
Από τότε και μέχρι σήμερα, ο Βουραϊκός ποταμός και ο Οδοντωτός πορεύονται μαζί. Το τραινάκι ενσωματώθηκε τόσο καλά στο φυσικό περιβάλλον, που μοιάζει σαν να ήταν πάντα εκεί. Ο τρόπος της κατασκευής του δεν επιβάρυνε το οικοσύστημα του φαραγγιού. Με το ξύλο και την πέτρα της περιοχής, οι τεχνικοί έκαναν για χάρη του τρένου έργα που νομίζεις ότι τα έφτιαξε η φύση από μόνη της.
Η διαδρομή ξεκινά από το Διακοπτό διασχίζει το φαράγγι του Βουραικού περνά το χωριό Ζαχλωρού και καταλήγει στα Καλάβρυτα. Η διαδρομή διαρκεί περίπου 1 ώρα.
Οδοντωτός δεν είναι απλώς το «τραινάκι». Το φαράγγι του Βουραϊκού και ο οδοντωτός σιδηρόδρομος Διακοπτού-Καλαβρύτων είναι μια από τις πιο όμορφες διαδρομές και για κάθε εποχή.
Δρομολόγια και πληροφορίες
- Website: Οδοντωτός
Το Σπήλαιο Λιμνών βρίσκεται στο δρόμο Καλαβρύτων – Κλειτορίας σε υψόμετρο 827 μέτρων. Απέχει από τα Καλάβρυτα 17χλμ και 9χλμ από την Κλειτορία. Ο δρόμος περνά λίγα μόλις μέτρα από την τεχνική είσοδο του σπηλαίου και ακριβώς δίπλα από την φυσική.
Το σπήλαιο των λιμνών εντυπωσιάζει τον επισκέπτη ακόμη και με το όνομα του. Λίμνες στο εσωτερικό του σπηλαίου δεν είναι κάτι συνηθισμένο ούτε παγκόσμια, ούτε για τον Ελλαδικό χώρο, όπου αποτελεί μοναδικό γεωλογικό φαινόμενο.
Από υδρολογική άποψη το σπήλαιο μπορεί να χωριστεί σε 3 τμήματα: Το πρώτο τμήμα είναι ξηρό έχει μήκος 80μ. Περίπου και το δάπεδο του είναι οριζόντιο καλυμμένο από παχύ στρώμα ερυθράς γης. Το δεύτερο τμήμα έχει μήκος 700μ. Με κύριο χαρακτηριστικό τις διαδοχικές λίμνες. Το τρίτο και μεγαλύτερο τμήμα είναι μήκους 50μ.
Το σπήλαιο είναι σπάνιο φυσικό δημιούργημα. Εκτός από τους λαβυρινθώδεις διαδρόμους τις μυστηριώδεις στοές και τους υπέροχους σταλακτίτες έχει το μοναδικό προνόμιο που δεν υπάρχει σε άλλο σπήλαιο. Είναι οι αλλεπάλληλες κλιμακωτές σε τρεις ορόφους λίμνες που το καθιστούν μοναδικό στον κόσμο.
Το εξερευνημένο μήκος είναι 1980 μ. Το αξιοποιημένο μέρος του σπηλαίου είναι προς το παρόν 500 μ. Ο επισκέπτης μπαίνει από τεχνητή σήραγγα και καταλήγει κατευθείαν στο δεύτερο όροφο. Το τμήμα αυτό προκαλεί δέος και θαυμασμό.
Η διάβαση των λιμνών γίνεται από υπερυψωμένες τεχνητές γέφυρες.
- Website: Σπήλαιο Λιμνών Καστριών Καλαβρύτων
- Τηλέφωνο: 26920 31001
Το Σπήλαιο Λιμνών βρίσκεται στο δρόμο Καλαβρύτων – Κλειτορίας σε υψόμετρο 827 μέτρων. Απέχει από τα Καλάβρυτα 17χλμ και 9χλμ από την Κλειτορία. Ο δρόμος περνά λίγα μόλις μέτρα από την τεχνική είσοδο του σπηλαίου και ακριβώς δίπλα από την φυσική.
Το σπήλαιο των λιμνών εντυπωσιάζει τον επισκέπτη ακόμη και με το όνομα του. Λίμνες στο εσωτερικό του σπηλαίου δεν είναι κάτι συνηθισμένο ούτε παγκόσμια, ούτε για τον Ελλαδικό χώρο, όπου αποτελεί μοναδικό γεωλογικό φαινόμενο.
Από υδρολογική άποψη το σπήλαιο μπορεί να χωριστεί σε 3 τμήματα: Το πρώτο τμήμα είναι ξηρό έχει μήκος 80μ. Περίπου και το δάπεδο του είναι οριζόντιο καλυμμένο από παχύ στρώμα ερυθράς γης. Το δεύτερο τμήμα έχει μήκος 700μ. Με κύριο χαρακτηριστικό τις διαδοχικές λίμνες. Το τρίτο και μεγαλύτερο τμήμα είναι μήκους 50μ.
Το σπήλαιο είναι σπάνιο φυσικό δημιούργημα. Εκτός από τους λαβυρινθώδεις διαδρόμους τις μυστηριώδεις στοές και τους υπέροχους σταλακτίτες έχει το μοναδικό προνόμιο που δεν υπάρχει σε άλλο σπήλαιο. Είναι οι αλλεπάλληλες κλιμακωτές σε τρεις ορόφους λίμνες που το καθιστούν μοναδικό στον κόσμο.
Το εξερευνημένο μήκος είναι 1980 μ. Το αξιοποιημένο μέρος του σπηλαίου είναι προς το παρόν 500 μ. Ο επισκέπτης μπαίνει από τεχνητή σήραγγα και καταλήγει κατευθείαν στο δεύτερο όροφο. Το τμήμα αυτό προκαλεί δέος και θαυμασμό.
Η διάβαση των λιμνών γίνεται από υπερυψωμένες τεχνητές γέφυρες.
- Website: Σπήλαιο Λιμνών Καστριών Καλαβρύτων
- Τηλέφωνο: 26920 31001
Ένα από τα ξεχωριστά μνημεία της πόλης και Ιερό Προσκύνημα είναι ο Τόπος Εκτέλεσης, (λόφο του Καπή) που βρίσκεται ανατολικά της πόλης των Καλαβρύτων (500 μέτρα από το κέντρο), στο δρόμο προς Χιονοδρομικό Κέντρο.
Στη Ράχη του Καπή οδηγήθηκαν οι άνδρες από 14 χρονών και πάνω από τους Γερμανούς κατακτητές στις 13 Δεκεμβρίου 1943, όπου και τους εκτέλεσαν.
Σήμερα στη ράχη του Καπή βρίσκεται ένας μεγάλος Σταυρός που θυμίζει το αποτρόπαιο έγκλημα. Στις στήλες που περιβάλλουν τον κεντρικό χώρο αναγράφονται τα ονόματα των οικογενειών των Εκτελεσθέντων. Στην κατακόμβη είναι αναρτημένα μικρά καντήλια ισάριθμα με τις οικογένειες των εκτελεσθέντων.
Παράπλευρα της κατακόμβης δεσπόζει το πέτρινο γλυπτό της πονεμένης μάνας, έμβλημα του Δήμου και σύμβολο της ανθρώπινης καρτερικότητας που φιλοτέχνησε η τότε σπουδάστρια της σχολής Καλών Τεχνών Άννα Βαφεία. Έχει συμβολικό χαρακτήρα για τις γυναίκες ηρωίδες των Καλαβρύτων (τη Μάνα, την αδελφή, τη γιαγιά, την κόρη) που με υπερπροσπάθεια αγωνίστηκαν να ξαναστήσουν την ολοσχερώς κατεστραμμένη πόλη.
Κάθε χρόνο στις 13 Δεκεμβρίου, μετά το μνημόσυνο στον καθεδρικό ναό της πόλης καταλήγει η πένθιμη πομπή στον Τόπο Θυσίας, όπου τελείται επιμνημόσυνη δέηση και προσκλητήριο Πεσόντων.
Ένα από τα ξεχωριστά μνημεία της πόλης και Ιερό Προσκύνημα είναι ο Τόπος Εκτέλεσης, (λόφο του Καπή) που βρίσκεται ανατολικά της πόλης των Καλαβρύτων (500 μέτρα από το κέντρο), στο δρόμο προς Χιονοδρομικό Κέντρο.
Στη Ράχη του Καπή οδηγήθηκαν οι άνδρες από 14 χρονών και πάνω από τους Γερμανούς κατακτητές στις 13 Δεκεμβρίου 1943, όπου και τους εκτέλεσαν.
Σήμερα στη ράχη του Καπή βρίσκεται ένας μεγάλος Σταυρός που θυμίζει το αποτρόπαιο έγκλημα. Στις στήλες που περιβάλλουν τον κεντρικό χώρο αναγράφονται τα ονόματα των οικογενειών των Εκτελεσθέντων. Στην κατακόμβη είναι αναρτημένα μικρά καντήλια ισάριθμα με τις οικογένειες των εκτελεσθέντων.
Παράπλευρα της κατακόμβης δεσπόζει το πέτρινο γλυπτό της πονεμένης μάνας, έμβλημα του Δήμου και σύμβολο της ανθρώπινης καρτερικότητας που φιλοτέχνησε η τότε σπουδάστρια της σχολής Καλών Τεχνών Άννα Βαφεία. Έχει συμβολικό χαρακτήρα για τις γυναίκες ηρωίδες των Καλαβρύτων (τη Μάνα, την αδελφή, τη γιαγιά, την κόρη) που με υπερπροσπάθεια αγωνίστηκαν να ξαναστήσουν την ολοσχερώς κατεστραμμένη πόλη.
Κάθε χρόνο στις 13 Δεκεμβρίου, μετά το μνημόσυνο στον καθεδρικό ναό της πόλης καταλήγει η πένθιμη πομπή στον Τόπο Θυσίας, όπου τελείται επιμνημόσυνη δέηση και προσκλητήριο Πεσόντων.